MAVİ MUTFAK

Biliyorsunuz ki, Mutfak Kültürü Atölyesinde biz, her ay bir konuda ödev hazırlıyoruz. Geçtiğimiz aylarda, şefimiz bizden "yemek nedir?" sorusuna, kendimizce bir yanıt vermemizi, konunun biraz felsefesine inmemizi istedi. Biraz geciktirmiş olsam da, bugün gelen ilhamla şöyle birşeyler karaladım ve eski günlere daldım. Sizlerle de paylaşmak istedim. Sevgilerimle,

*

*

*

MAVİ MUTFAK...

Varoşlundan iştahlı bir çocuk olan ben, yemek ve sofra kavramının çok önemli olduğu bir ailede büyüdüm. Özenle hazırlanan sofralar, aksatılmayan öğünler, süslenen yemekler, bir örnek yemek takımları, geç vakit, uzun uzun yenen pazar kahvaltıları, herkesin bir araya geldiği ve mutlaka beklendiği akşam yemekleri. Bunların hemen hepsi bir ritüel edasında aktı gitti 24 yıl. Bütün bunlar, farkında olmadan ruhuma işlemiş ve bugün yemek kültürüne olan bağımlılığımın temelleri çok seneler öncesinde atılmıştı.

Çocukluğumun geçtiği ev, kendisi küçük ama mutfağı oldukça büyük bir evdi. Gök mavisi mutfak dolapları, kareli örtüler serili rafları vardı. Büyük bir yemek masası, kışın içimizi ısıtan kömür sobası ve ablamla benim odama bakan bir de penceresi vardı. Belki konum olarak evin tam merkezinde olmasından, belki bizim ailece yemeğe meraklı oluşumuzdan, bu mavi mutfak, bizim evin kalbi sayılırdı. Annemin hemen bütün günü mutfakta geçerdi. Ablamla ben de, okuldan geldikten sonra mutfakta annemle vakit geçirir, okulda olup biteni anneme anlatırdık. Hatta öğle yemeğinden sonra, ödevlerimizi bile mutfak masasında yapar, annem yemek pişirirken, O’nunla sohbet etmeyi ihmal etmezdik.

İşte böyle bir mutfakta, böyle bir ailede büyüdüm ben. Hiçbir zaman kavrulan soğan kokusundan rahatsız olmadık ya da ev kokacak diye balık kızartmaktan kendimizi alıkoymadık.

Hatırlıyorum da, komşularımız bile bizi ziyarete geldiklerinde, mutfakta oturmak isterlerdi. O sıcacık havası, mis kokusu herkesi sarardı. Ne yılbaşı yemekleri yedik, ne bayram sofraları kurduk o mutfakta. Annemin egemenliği altındaki bir kaleydi adeta. Bizler de mutfak sınırları içinde, annemin hükümdarlığına boyun eğer, otoritesine, kendi düzenine saygı gösterirdik.

Bir kez daha sorarsanız bana “Yemek nedir?” diye. Tek cevabım, “Mavi mutfakta yediğim yemeklerdir” olur…
*
*

(Not : İllustrasyon, http://www.kekevi.com/mutfak.jpg den alınmıştır.)